در حالی که تا استعفای حسنی مبارک و کناره گیری آن از صحنه سیاست مصر چیزی باقی نمانده و شواهد موجود گویای پایان یافتن حکومت سی و دو ساله او هستند، ارتش مصر اعلام کرده که از هم اکنون وظیفه خود در محافظت از مردم را آغاز کرده است. ارتش در بیانیه ای نیز اعلام کرده که خواسته مردم را محترم می شمارد ولی علیه مبارک نیز اقدامی نخواهد کرد.
وقتی این خبرها را می شنوم و آنها را با وقایع کشور خود مقایسه می کنم به خود می پیچم از این درد تاریخی که نیروهای مسلح کشورم را هیچگاه با دغدغه حفاظت از مردم ندیده ام، و تا بوده همواره تماما مسلح رو در روی و چشم در چشم مردم بی گناه صف آرائی کرده است. چه در روزگار شاهنشاهی که خیابان ها به تمامی زیر سیطره ارتشی بود که برای حفظ حکومت منسوخ شده شبانه روز گشت می زد و چه در هنگامه "رای من کجاست؟" برای حفاظت از حاکمیت یک دزد دروغگو و حامیانش بی محابا آتش بر مردمان گرفت و چنان کرد که قساوتش زبانزد حاکمان دیکتاتور جهان شد.
نمی دانم آیا می توانم در کشورم روزی را تصور کنم که حضور نیروهای مسلح موجب دلگرمی ام باشد و نه اسباب هراس و کابوس های شبانه ام!؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر